Wednesday, April 8, 2009

things happen for a reason

Naalala ko noon, nakwento ko na ata ito. Nagkaroon ng vehicular accident ang isang tao. I cleaned her wounds, abrasions and dried blood. She was quite shocked about what had happened. Nung nahimasmasan, nasabi niya na kaya siguro nakaligtas siya sa possible death dahil may mga gagawin pa siguro siya. Sa kakulitan ko, nasabi ko din na worth nga siguro itong pagkasemplang niya. Tiningnan niya ako ng masama at tinanong kung bakit ko naman nasabi yun. Sabi ko kasi sabi niya baka may misyon pa siya sa mundong ito. So okay na iyon.

Later I knew na ang babae pala na iyon ay ala-alalay ng tatay ko, nung bata pa siya. Nadisgrasya din kasi ang tatay ko nung, at nilagyan ng bakal ang paa niya. When he barely do more things, this girl run errands for my dad. The lady was surprised when she knew about this. Then went home after she was discharged.

So what about the darkened line. About a week later, nalaman namin na ang motor na nasemplang niya which was badly wrecked, was withdrawn by the buyer and wants o return it to the distributor. We heard that it can be purchased on our name, siyempre sa mas murang presyo. Kasi kailangan ko ng service papunta sa hospital. Para hindi maabala ang siesta ni tatay. Pinapangako ko sa totoong may-ari ng motor na to na hiniram lang ng babaeng iyon na aalagaan ko ang motor mo.pinsan.hehe

free writing

Medyo pangit ang last 2 weeks ko. But the normal things that I usually do are all the same, no alterations, pare-pareho lang araw-araw. Pinapayat ako ng isang linggong 10-6 shift. Mabuti na lamang wala masyadong ginagawa, mga saksakan lang, disgrasya sa motor at ilang mga panganganak ng mga batang hindi pa dapat manganak. Kahapon, ang last day ng duty ko for this week at mabuti naman wala masyadong problema. Nagkaroon ng bagong nurse, hindi volunteer kasapi ng NARS program ng DOLE, inorient siya at may mga pagkakataong ako din ang nago-orient sa kanya. Magiging Masaya na ngayon kasi may dumagdag sa mga listahan ng mga kikilalanin ko.

Pagkatapos ng duty, niyaya ako ng mga batchmate ko na pumunta sa isang spring resort (malumpati) juts do some bonding. Gusto kong pumunta despite lacking of sleep because I want this kind of socialization. Refreshing the friendship that we have. Some brought great news one has none. He told some not so good realities in his life. But I am glad that he thinks he has moved on.

We don’t need help. Helping someone when you say it’s a Samaritan Help, is not helping to ask for something in return. It is not helping one function perfectly so that you can own it. Hindi naman hinihingi ang tulong mo, bakit mo pinagpipilitang tumulong at our own expense too? And now you are claiming that you have helped?! And parang sa iyo na ang lahat. Letting the people know that everything is because of you. Parang sobra na ata yun. Pero it’s not a surprise knowing you and the folks you have been to.