Kamakailan lamang, mga alas diyes ng gabi nasa labas lang ako ng bahay na nagmumuni-muni. At nang papasok na ako sa bahay, may nakita akong isang bulalakaw na kulay berde ang kulay. Halos 15 meters lang ang taas nito dahil kunti lang ang taas sa niyog ng dinaanan niya ito. I swore nakakita talaga ako ng isang bulalakaw. Pangalawang beses na akong na-kakita sa parehong direksyon ngunit matagal na panahon na ng huling nakakita ako nito. Akala kung nung una parang isang lusis lang. alam mo ba kung paano ko nakita ang bula-lakaw? May narinig akong “sssssssst” sound kaya napatingin ako.
Anim na beses na akong nakakita ng bulalakaw. Sa iba’t-ibang lugar, may sa bundok, sa taas ng simbahan, sa bukirin, at dito lang sa bahay namin. Sabi ng kinakapatid ko, kapag daw ang direksyon ng lipad ng bulalakaw ay pababa sa lupa, ang binagsakan daw nun ay puno ng na-kakatakot o hindi kakatanggap-tanggap sa ating makamundong paniniwala na tayo lang sa mundo na ito. at sa lahat ng nakita kong bulalakaw na bumagsak, nakakasiguro akong na-kakatakot sa mga lugar na pinagbagsakan nila.
Ikukwento ko lang kong ano ang environment o anong klaseng lugar ang piangbagsakan ng bulalakaw na nakita ko ngayon lang.
Sa tapat ng bahay namin sa kabilang kalsada ay may isang lumang ancestral house na ma-tandang babae ang may ari. Si lola domeng. Isang napakagandang matanda na alam ko na nung dalaga pa siya, napakaganda niya. Siya lang mag-isa sa bahay na iyon until nastroke siya at naging bed-ridden. May nag-aalaga na sa kanya ngayon at nagiging kasama na rin sa bahay. Ang bahay ay medyo malaki, napakapasok na rin ako doon, kapag tinatawag kami ni lola domeng na pumasok sa bahay niya at papakainin ng barquillos at softdrinks. May hardin sa loob ng bahay. Ibig sabihin, may butas ang bubong ng bahay para ang ulan at araw ay makukuha ng mga halaman sa loob ng bahay na may groto ng Mahal na Birhen. Ang loob ng bahay ay puno din ng mga istatwang kahoy. Iyong kasi ang negosyo ng isa sa mga anak niya. may dirty kitchen ang bahay pero di lang dirty. Nakakatakot talaga ang part ng bahay na iyon dahil sobrang madilim, at tanaw sa bintana ang isang malaking mangga sa liokod ng bahay. Nakakapagtaka din na hindi gumagamit si lola domeng ng asin para sa pagluluto. Patis ang ginagamit niya. ang mga bintana sa kanyang kuwarto ay may mga barbwires sa gilid(para san kaya yun).
May malawak na hardin sa harapan ng bahay nila kung saan magkatabi ang isang napakalak-ing puno mangga at isang malaking puno ng akasya. Kapag walang ilaw o brown out na-pakadilim sa bahaging iyon ng kanilang lote. Sa likod naman ng bahay ay napakamasukal ang paligid. Wala na kasing naglilinis noon. May malaking mangga doon na tanaw sa bintana ng dirty kitchen. At sa labas na ng kanilang nasasakupang lupa. Ay bukirin na. isang malawak na palayan. Madilim kapag hindi maliwanag ang buwan sa gabi.
Sa malaking mangga na iyon, nasasabing bumabagsak ang mga nakikita kong bulalakaw. Batay sa pag tantiya ko sa trajectory at angle ng pagbagsak ng bulalakaw, alam kong sa mangga iyon bumagsak. At sabi na rin ng mga matatanda, nakikita din daw nila ang mga bu-lalakaw noon na doon bumabagsak.
Hindi naman nakakatakot. Dahil, sanay na ako sa ganitong uri ng buhay sa probinsya. Kung saan ang karamihan sa mga tao ay naniniwala pa rin na may ibang nilalang na kasama nating namumuhay sa mundong ito.
I do not consider what i saw as a meteorite. When the earth’s gravity attracts a meteorite to its surface, the meteorite will burn upon entering the atmosphere. It just a small particle of space rocks. If it burns upon entering then before it lands on the ground, it is nothing but dust anymore and not still burning. Besides, it is barely possible that a meteorite fall on the same place every time i see them.
**********
Kagabi habang pauwi na kami sa bahay, may nakita kami sa daan na dalawang moles (di ko alam ang tagalog ng mole kaya english na lang). sa gitna talaga ng kalsada. Di namin alam kung nagaaway sila o nagbabanggaan lang. they were like a mole on a mirror. They jumped and bumped each others noses. Nakakatuwa dahil di man lamang nila kami napansin na du-maan. Until we meddle on their nose bumping.
Nalaman ko na lamang na ang moles ay family ng shrew and hedgehogs. They look like rats but they have short tails. They live undergrounds, and has tiny eyes which explains that they can’t see clearly. Kaya nagbanggaan. They are sensitive on ground vibrations but extremely numb above the ground. Naks information.
Thursday, June 12, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment